Jeśli pracodawca przesunął pracownikowi termin planowanego urlopu, to obowiązany jest także do zwrócenia mu wszelkich kosztów związanych w sposób bezpośredni z tym przesunięciem. Co ważne, nie powoduje to jednak powstania przychodu po stronie pracownika, a wydatek pracodawca zaliczy do swoich kosztów podatkowych.
Regulacje dotyczące rozliczenia oraz zwrotu kosztów związanych z przesunięciem terminu urlopu wynikają z treści art. 164 Kodeksu pracy. Mają one charakter zbliżony do kwestii związanych z odwołaniem pracownika z urlopu. Choć przepisy Kodeksu pracy nie stanowią wprost o obowiązku pracodawcy co do pokrycia szkód z tytułu przerwania płatnego wypoczynku, to pewne jest, że organy skarbowe nie uznają tego za przychód pracownika. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim określił w jednym ze swoich orzeczeń argumenty przemawiające za stanowiskiem korzystnym dla pracowników. Są to:
- Fakt, iż zobowiązanie pracodawcy do zwrotu kosztów z tytułu przesuniętego terminu planowanego urlopu wyprowadza się z art. 117 par. 2 Kodeksu pracy o nieponoszeniu przez pracownika ryzyka wynikającego z działalności pracodawcy
- Fakt, iż pracownik może dochodzić swoich roszczeń z powodu przesuniętego terminu urlopu na gruncie art. 471 Kodeksu cywilnego (tzw. odpowiedzialność kontraktowa), ponieważ plany urlopowe uważa się za źródło zobowiązań pracodawcy
- Fakt, iż pracownik opłaca wydatki urlopowe z opodatkowanego wynagrodzenia, a uznanie zwrotu kosztów za jego przychód prowadziłoby do podwójnego opodatkowania.
Autor tekstu: Patryk Szulc
Źródło informacji: https://inforfk.pl